Długo nasz Naczelny Lingwista dochodził do siebie po piątkowych szklanych medytacjach. Oj, długo. Ale kiedy odniósł moralne zwycięstwo nad kacem … eee.. świętym Kacprem to odszyfrował ostatni fragment tekstu.
„… A gdy kogut zapieje po raz wtóry jedenaście razy i gdy martwa kukułka otworzy dziób 2 tuziny bez trzech przyjdzie ON. A kogo zastanie tego oznaczy znakiem zemsty i każda z lśniących głów przywitać będzie mogła go dębową maścią. I nikt nie stanie w obronie oznaczonego. Bo znaku zmyć się nie da aż miną dwa mendle sekund. A wszyscy drżeć będą z lękiem wypatrując lśniących głów na swoich włościach…”
I tyle. A teraz zgadujcie, która to będzie godzina?
Stało się. Legendy okazały się prawdziwe. Choć kwiat paproci jest tak mały, że ledwie widoczny, to faktycznie zapewnia dostatek oraz szczęście swojemu właścicielowi. Dla ciebie szczęście, to więcej wiernych. A jeśli chodzi o twój dostatek, to zapewniany jest właśnie przez ofiary tych dodatkowych wiernych. I nic ci więcej nie potrzeba. Tyle, że paproć trzeba będzie ukryć, aby nie być posądzonym o szerzenie pogaństwa.
Według tfuu … pogańskich legend kwiat paproci kwitnie tylko raz w roku. I w zasadzie nie jest trudno go znaleźć. Trzeba tylko być w odpowiednim miejscu o odpowiednim czasie. Ale przecież nie rozdwoisz się i nie sklonujesz. I niestety nie dasz rady sam obstawić całego lasu. Ale od czego masz wiernych? Niech stoją od świtu do północy co kilkanaście metrów w lesie i szukają. A ty zajmiesz się koordynacją tych działań.